Uprkos tome što skijaški skokovi uživaju veoma malu popularnost kod nas i iako ne postoje infrastrukturni uslovi za bavljenje ovim sportom, Srbija ipak ima svog predstavnika, trenutno u mlađim kategorijama. Riječ je o šesnaestogodišnjem Nikoli Stevanoviću iz Smedereva koji je uz svog oca Nenada zavolio ovaj sport prateći na televiziji takmičenja Svjetskog kupa i Turneju četiri skakaonice, a najviše su ih inspirisali nastupi legendarnog finskog ski skakača Jane Ahonena.
Foto: Todd Trapani, Unsplash
S obzirom na to da u Srbiji ne postoje skijaške skakaonice, svoje prve skokove Nikola je izveo na improvizovanim skakaonicama koje je pravio njegov otac, koji je usput izučavao i trenerski posao za ovaj sport.
Nikolin otac i trener Nenad Stevanović kaže da su od samog početka bili veoma motivisani, iako su se susretali s raznoraznim poteškoćama, budući da su pioniri ovog sporta u Srbiji.
„Inspiraciju smo nalazili u tome da učestvujemo u karavanu 'belog sporta' zbog uspeha mnogih renomiranih sportista, ali i u želji da se u ovom sportu zabeleže neki značajniji sportski rezultati. Međutim, osnovne poteškoće bile su nam to što ne postoje infrastrukturni uslovi za bavljenje ovim sportom, kao i problemi s nabavkom neke osnovne opreme“, kaže Nenad.
Nikola Stevanović danas je jedini zvanično registrovani ski skakač iz Srbije, a svoje usavršavanje nastavio je u Sloveniji, gdje trenutno kao član slovenačkog skijaškog kluba Ljubno trenira na skijaškim skakaonicama srednje veličine, odnosno na skakaonicama veličine od 40 i 60 metara, a takođe oprobao se i na nešto većim – od 80 i 90 metara. On je i vlasnik zvanično najdužeg leta Srbije, a u pitanju je dužina od 65 metara, koju je ostvario na takmičenju na Planici u maju 2019. godine.
Nikola kaže da u trenutnim uslovima nešto rjeđe trenira nego inače, obično od tri do pet puta sedmično i da trenutno nastupa na takmičenjima u okviru FIS kupa, koji je jedan od tri kupa pod okriljem Međunarodne skijaške federacije.
„Najbolje takmičarske rezultate ostvario sam u Sloveniji u pionirskoj konkurenciji 2014. godine kada sam osvojio treće mesto, ali veoma značajan rezultat je i 29. mesto u juniorskoj konkurenciji na takmičenju u Rumuniji, mada bi rezultati mogli biti i bolji“, ističe Nikola i dodaje da je veoma ponosan i zahvalan što ima priliku da jedini predstavlja svoju zemlju u ovom sportu.
Foto: Fejsbuk
Iako u Srbiji postoje prirodni uslovi za razvoj skijaških skokova i pored toga što Srbija ima moderne skijaške centre, još uvijek ne postoji nijedna skijaška skakaonica. Sredinom prošlog vijeka postojalo je pet skakaonica, ali danas nijedna od njih nije u upotrebi. Četiri od pet pomenutih skakaonica nalazile su se na Avali, na Košutnjaku, na Fruškoj Gori, tačnije na Popovici i na Kopaoniku. Peta skakaonica bila je na planini Goč kod Kraljeva, na lokaciji Dobre vode. Ova tridesetmetarska skakaonica izgrađena je 2004. godine, ali ona je ubrzo zapostavljena tako da i ona zvanično ne postoji od 2012. godine. Međutim, u posljednje vrijeme ima nekih nagovještaja da bi se skakaonice mogle graditi na jugu Srbije, vjerovatno na Kopaoniku.
Odgovor na pitanje o afirmaciji skijaških skokova u Srbiji nije stigao iz vrha Skijaškog saveza Srbije. Ipak Nenad Stevanović kao predsednik Komisije za skijaške skokove u okviru Skijaškog saveza Srbije ističe da ima malih, ali opet nedovoljnih pomaka u razvoju ove discipline.
„Na afirmaciji skijaških skokova u Srbiji radi se u postojećim okvirima zakonske regulative i edukacije, putem raznih seminara koji se održavaju, kao i licenciranjem novih trenera za mlađe i početne kategorije koji bi mogli da razviju bazne tehnike kod najmlađih sportista“, kaže on i dodaje da njemu kao treneru najviše odgovara saradnja s trenerima iz drugih zemalja kada stiče nova znanja i iskustva.
Poseban problem za sve koji žele da se bave ovim sportom jeste i to što čak ni u regionu ne postoje adekvatni uslovi za razvoj skijaških skokova, pa čak ni na planini Igman na kojima su skijaške skakaonice u potpunosti zapostavljene, iako je na njima održano takmičenje u ovom sportu u sklopu Zimskih olimpijskih igara u Sarajevu 1984. godine.
Nikolu i Nenada očekuju brojni izazovi u narednom periodu. Najprije slijede u januaru pripreme u okviru FIS kampa u poljskom centru Ščirk, a zatim i mogući nastupi na takmičenjima u okviru FIS kupa u februaru ili u martu. Jedan od većih ciljeva koji im je u planu jesu svakako i Zimske olimpijske igre u Pekingu 2022. godine, na kojim bi Srbija prvi put mogla da ima svog predstavnika u skijaškim skokovima.
Nema komentara