Predavanje o globalizaciji i sahranjivanju autentičnosti “Polis i megalopolis u srpskoj književnosti” dr Slobodana Vladušića održano je juče u svečanoj sali Ogranka Srpske akademije nauke i umetnosti u Novom Sadu.
foto. politika.rs
Vladušić se dokazao kao odličan predavač, dok je kroz razne književne primere i citate objašnjavao karakteristike polisa i megalopolisa i njihove uticaje na građane. Kako je objasnio, dok je polis grad sa centrom i trgom, građani megalopolisa nemaju gradsko jezgro i strogi centar, pa time ni mogućnost da se na trgu stvori identitet grada.
Vladušić takve stanovnike naziva “pseudograđanima”, jer i oni sa periferije grada imaju utisak da su uključeni u glavna dešavanja u gradu, ali je to samo privid, jer raslojenost i dalje postoji.
Naveo je primer dela Miloša Crnjanskog, „Roman u Londonu”, gde se glavna junakinja na kraju romana seli iz Londona u Njujork, to jest iz jednog megalopolisa u drugi. Ali ona time nije promenila okruženje, jer, po mišljenju Vladušića, oba grada su identična i jedini način da čovek napreduje jeste da prestane da gleda „u horizontalu”, to jest prema drugim megalopolisima, i da počne da gleda „u vertikalu”, ka zvezdama, a publici je ostavio da razmišlja o tome šta bi ta metafora mogla da znači.
Vladušić se fenomenom megalopolisa već bavio u svojoj doktorskoj disertaciji i u knjizi “Crnjanski, Megalopolis”, ali je i napomenuo da planira novu knjigu sa sličnom temom:
- Čini mi se da ovo o čemu ću da pričam na predavanju može biti dobar početak moje buduće knjige koja spada u žanr onoga što nazivam teorijskom prozom. To bi bila knjiga o Pekiću čiji je radni naziv u ovom trenutku “Pekić i novi građanski duh” - rekao je Vladušić.
Slobodan Vladušić je pisac, kritičar, esejista i docent na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Dobitnik je velikog broja nagrada za svoja dela, među kojima je i ovogodišnja nagrada „Meša Selimović” za roman „Mi izbrisani”.
Nema komentara